Giunchi D., Caccamo C. & Pollonara E. (2008) Pattern of wing moult and its relationship to breeding in the Eurasian Stone-curlew Burhinus oedicnemus. ARDEA 96 (2): 251-260

In het Regionale Park Taro (ten westen van Parma, Italië) komt de Griel Burhinus oedicnemus talrijk voor. In de zomers van 1998–2007 werden er 141 vogels gevangen om het ruistadium van de vleugelpennen vast te stellen. De rui van de handpennen begon begin mei en eindigde pas in oktober, daarmee een groot deel van de broedtijd overlappend. De rui van de handpennen verliep volgens een vast patroon, de vervanging van de armpennen was veel onregelmatiger. Bovendien werd binnen een zelfde seizoen slechts een deel van de armpennen geruid, waarbij vooral de middelste pennen werden overgeslagen. Vogels hadden daarom armpennen van verschillende leeftijd. Omdat jonge vogels hun armpennen pas na de eerste winter begonnen te vervangen, bood dit de mogelijkheid vogels in hun tweede kalenderjaar van oudere vogels te onderscheiden. Gelijktijdig ruien en broeden, zoals Grielen doen, is betrekkelijk ongewoon onder steltlopers. Door de rui over een lange periode uit te smeren kunnen de energetische kosten per tijdseenheid mogelijk verlaagd worden. Dit zou een aanpassing kunnen zijn om binnen een zelfde seizoen enkele broedpogingen te doen. Steun voor deze veronderstelling komt uit een vergelijking tussen 41 steltlopersoorten: hoe langer het broedseizoen duurt, des te groter is de overlap van rui van de handpennen en broedactiviteiten.