Vedder O., Dijkstra C., Dekker A.L., Waasdorp S. & Visser G.H. (2005) Sex-specific nestling body mass in relation to brood sex composition in the Eurasian Sparrowhawk Accipiter nisus. ARDEA 93 (2): 179-187

Bij vogels wordt algemeen aangenomen dat ouders met extra jongen in het nest niet evenredig meer moeite zouden moeten doen om de jongen van voedsel te voorzien. Hiermee zou hun eigen overleving en dus de totale jongenproductie gedurende hun leven immers negatief worden beïnvloed. Een gevolg hiervan is dat nesten met grote broedsels vaak jongen in relatief slechtere conditie bevatten. In theorie zou hetzelfde principe ook kunnen opgaan wanneer een van de geslachten in het nest meer voedsel nodig heeft. Dat zou dan leiden tot jongen in betere conditie wanneer er minder jongen van het ‘dure’ geslacht in het nest zitten. Wij hebben dit onderzocht bij de Sperwer Accipiter nisus, een soort waarbij vrouwelijke nestjongen, gemiddeld 40% meer energie verbruiken dan mannelijke. Het bleek dat individuele jongen in de late nestfase een lager (seksespecifiek) gewicht hadden wanneer ze in grotere broedsels en in broedsels met een groter aandeel vrouwen zaten. Vrouwen hadden hier meer last van dan mannen. Een groter aandeel vrouwen in het nest lijkt dus vooral de vrouwen zelf negatief te beïnvloeden. De theorie voorspelt in zo’n geval dat ouders hiervoor zouden moeten compenseren door minder vrouwen te produceren. Naast de voorspelling dat ouders op populatieniveau evenveel zouden moeten investeren in de productie van beide sekses, zou dit moeten leiden tot een aanzienlijk grotere productie van mannen in de populatie. Echter, ondanks grote steekproeven werd nergens een populatie met een significant mannenoverschot onder de nestjongen aangetroffen. Deze ogenschijnlijke tegenstelling tussen theorie en praktijk zou kunnen worden verklaard door hoge ouderlijke kosten verbonden aan het manipuleren van de sekseratio in het nest, of door eventuele selectievoordelen van het produceren van dochters.