Ardea
Official journal of the Netherlands Ornithologists' Union

login


[close window] [previous abstract] [next abstract]

Voous K.H. & van Dijk T. (1973) How do Snail Kites extract snails from their shells? ARDEA 61 (3-4): 179-185
Rostrhamus sociabilis en R. (Helicolestes) hamatus zijn Amerikaanse roofvogels die gespecialiseerd zijn in het eten van grote zoetwaterslakken (Pomacea = vroeger Ampullaria). Gewoonlijk wordt beschreven dat deze roofvogels erin slagen de lichamen van de slakken uit de huisjes te halen door de grote slakkenhuizen enige tijd in een poot stil vast te houden totdat de slak het afsluitende operculum oplicht en uit het huisje begint te kruipen. Op dit moment (maar in de praktijk stellig ook al veel eerder) boort de vogel de lange, dunne en scherp gekromde bovensnavel in de schelpopening. Over wat daarna precies gebeurt, lopen de meningen van verschillende auteurs uiteen. Sommigen vermoeden dat de vogel met de precisie van een stekende sluipwesp een ganglion vernietigt, waardoor de columellaspier verlamt en deze van de schelp loslaat. Anderen denken dat de roofvogelsnavel 'eenvoudig' de mantelspier bij de aanhechting doorsnijdt of losrukt. Deze laatste veronderstelling wordt door recente waarnemingen van Noel en Helen Snyder (1969) en Haverschmidt (1970) in Suriname bevestigd. De auteurs beschrijven hun bevindingen van het onderzoek van de door snavelpikken veroorzaakte beschadigingen in de overigens gave lichamen van de grote slakken die zij uit de krop en de maag van in Suriname verzamelde exemplaren van de twee genoemde roofvogelsoorten aantroffen. Op grand daarvan, maar ook om andere redenen, wijzen zij de theorie van het 'aanprikken' van ganglidn af: de slakken worden door de snavel uit hun huisje losgeknipt of gescheurd en eruit getrokken. Ook dit is een precisie werk, waartoe deze vogels door de vorm en de bouw van hun snavel in staat zijn.


[close window] [previous abstract] [next abstract]