Wiggers J.M.R., van Ruijven J., Schaffers A.P., Berendse F. & de Snoo G.R. (2015) Food availability for meadow bird families in grass field margins. ARDEA 103 (1): 17-26

De intensivering van onze landbouw heeft in de afgelopen zestig jaar tot een sterke achteruitgang van onze weidevogels geleid. Door de intensivering is onder meer de hoeveelheid en kwaliteit van ons grasland en daardoor de voedselbeschikbaarheid voor weidevogelkuikens sterk afgenomen. Al tientallen jaren wordt via agrarisch natuurbeheer geprobeerd om de achteruitgang van weidevogels een halt toe te roepen, maar dit is tot nu toe nog niet erg gelukt. De meeste maatregelen worden tot nu toe uitgevoerd op het gehele graslandperceel. Recent onderzoek heeft echter uitgewezen dat de randen van een perceel geschikter voor kuikens zijn dan de rest van het perceel. In dit onderzoek hebben we voor vier soorten weidevogels gekeken of er soortspecifieke verschillen zijn in voedselbeschikbaarheid voor de kuikens binnen een graslandperceel. Hiertoe is de ongewervelde fauna op verschillende plaatsen binnen een perceel bemonsterd. Deze resultaten zijn gekoppeld aan eerder onderzochte prooivoorkeuren van de vier weidevogelsoorten. We laten zien dat de voedselbeschikbaarheid voor de kuikens sterk afhangt van de vogelsoort. De voorkeursprooien van kuikens van Grutto Limosa limosa en Tureluur Tringa totanus kwamen vooral voor in de randen van het graslandperceel voor, terwijl de voorkeursprooien van kuikens van Scholekster Haematopus ostralegus vooral in het midden van het perceel werden gevonden. De prooien van kuikens van de Kievit Vanellus vanellus werden over het gehele perceel gevonden. De plaats met de grootste voedselbeschikbaarheid op een graslandperceel verschilt dus voor de vier bestudeerde weidevogelsoorten. Voor kuikens van Grutto en Tureluur zou een beheer dat zich specifiek richt op het verder verhogen van de voedselbeschikbaarheid in de randen een belangrijke aanvulling kunnen zijn op het al bestaande mozaïekbeheer voor weidevogels.