Sultana I., Khandakar N., Das D.K., Quader S. & Viswanathan A. (2024) Polychaete worm density correlates with aggregate shorebird density, prey intake rate and foraging success at an intertidal mudflat in Bangladesh. ARDEA 112 (1): 113-128

In grote delen van de wereld gaan steltlopers in aantal achteruit. Dat geldt met name voor soorten die trekken, doordat die langs hun trekweg aan vele bedreigingen blootstaan. Om succesvolle beschermingsmaatregelen te nemen moet men niet alleen de ecologie van de soort in de broedgebieden goed kennen, maar ook die op de trek en in de overwinteringsgebieden. De relaties tussen steltlopers en die gebieden zijn complex en onderstrepen de noodzaak de relaties onder wisselende omstandigheden te onderzoeken. Wij onderzochten van december 2019 tot maart 2020 in getijdengebieden op twee eilanden langs de kust van Bangladesh de relatie tussen prooidichtheid en de aantallen steltlopers. Wij vonden dat zowel de soortenrijkdom als dichtheid van de steltlopergemeenschap toenam met toenemende dichtheid aan mariene borstelwormen. Prooiopname en foerageersucces namen eveneens toe met toenemende prooidichtheid. Dit impliceert dat voedsel hier als beperkende factor kan optreden. In suboptimaal habitat moeten de steltlopers mogelijk meer energie besteden om geschikte prooien te vinden. Het onderzoek laat zien dat prooidichtheid een belangrijke factor is voor de dichtheid aan steltlopers in dit Zuid-Aziatische overwinteringsgebied. Verder onderzoek moet laten zien of de resultaten van dit onderzoek consequenties heeft voor het beheer van het gebied.