Pakanen V.-M., Blomqvist D., Breiehagen T., Flodin L.-Å., Hildén O., Lank D.B., Larsson M., Lislevand T., Nuotio K., Olsson P., Ottvall R., Pauliny A., Pehlak H., Rönkä A., Rönkä N., Schamel D., Soikkeli M., Thomson R.L., Thorup O., Tomkovich P., Tracy D. & Koivula K. (2019) Low frequencies of supernormal clutches in the Southern Dunlin and the Temminck’s Stint. ARDEA 107 (1): 61-74

Extra grote (zgn. supernormale) legsels komen bij meerdere vogelsoorten voor. Zulke legsels zijn vaak het gevolg van het feit dat verschillende vrouwtjes hun eieren in hetzelfde nest leggen. Dit kan het gevolg zijn van gedrag dat uiteenloopt van parasitisme tot het maken van een vergissing. Supernormale legsels zijn duidelijk zichtbaar bij steltlopers, omdat de vrouwtjes maximaal vier eieren per legsel produceren. Niettemin is er weinig bekend over het fenomeen supernormale legsels bij deze vogelgroep. Omdat supernormale legsels zeldzaam zijn, zijn grote steekproeven vereist om hun voorkomen betrouwbaar te kwantificeren. We hebben een grote dataset met legsels gebruikt om de frequentie van supernormale legsels bij de polygame Temmincks Strandloper Calidris temminckii en de monogame zuidelijke ondersoort van de Bonte Strandloper C. alpina schinzii te bepalen, alsmede om de timing van supernormale legsels te onderzoeken in relatie tot de algemene verdeling van de datums van het eerste ei in elk legsel. Hoewel supernormale legsels bij beide soorten zeer zeldzaam waren, kwamen ze bij de Temmincks Strandloper (0,50%, n = 1594) meer dan vier keer zo vaak voor als bij de Bonte Strandloper (0,11%, n = 2766). De frequentie bij de Bonte Strandloper is een van de laagste onder steltlopers. Bij de Temmincks Strandloper werden de supernormale legsels in het midden van het seizoen gevonden, bij de Bonte Strandloper in vervolglegsels aan het einde van het seizoen. De hogere frequentie en het vroegere voorkomen van supernormale legsels bij de Temmincks Strandloper heeft waarschijnlijk te maken met het broedsysteem van de soort, waarbij gelijktijdig meerdere partners in het spel kunnen zijn. Er is echter meer onderzoek nodig naar de relatieve invloed van deze en andere factoren. Wij achten het niet waarschijnlijk dat intraspecifiek nestparasitisme een primaire voortplantingstactiek is bij kleinere strandlopers.