Jurinović L., Zec M., Dumbović Mazal V. & Kralj J. (2019) Explorative GPS-tracking of foraging movements by Audouin’s Gulls reveals no association with fishing vessels in Croatia. ARDEA 107 (2): 213-221

De Audouins Meeuw Larus audouinii is endemisch voor het Middellandse Zeegebied. Het grootste deel van de populatie is geconcentreerd in Spanje. De soort foerageert daar voornamelijk ‘s nachts op kleine pelagische vissen, hoewel de populatie in de Ebrodelta ook overdag in het binnenland foerageert. Deze plasticiteit in foerageergedrag wordt aangemerkt als een van de belangrijkste factoren die verantwoordelijk is geweest voor de populatiegroei sinds 1980. Over het foerageergedrag van andere populaties is weinig bekend. We onderzochten de bewegingen van Audouins Meeuwen van de kleine en bedreigde Kroatische populatie. Deze meeuwen foerageren in de Adriatische Zee. We vergeleken hun gedrag met dat van soortgenoten in de Ebrodelta. Vijf adulte broedvogels werden uitgerust met een GPS-GSM-volgsysteem. We analyseerden de parameters van korte en lange foerageertrips, de verschillen in bewegingspatronen tussen geslachten en die tussen nacht en dag, alsmede de associatie van meeuwen met vissersboten. De dagelijkse gemiddelde triplengtes waren voor alle vogels gelijk. De individuele patronen waren echter zeer divers. Vogels maakten zowel korte (tot 45 km) als lange vluchten (tot 256 km), waarbij triplengte, tripduur en de maximale afstand voor vrouwtjes groter was dan voor mannetjes. Vergelijking van GPS-locaties van meeuwen met de locaties van vissersschepen (gevolgd met behulp van VMS) – vissend met de purse seine methode (zegenvisserij) – toonde aan dat vogels van de Kroatische populatie, in tegenstelling tot de Spaanse vogels, geen binding hadden met vissersboten. Hun foerageergedrag veranderde ook niet als gevolg van een 15 dagen durend visserijmoratorium. Onze resultaten laten zien dat langeafstandsvluchten van Kroatische meeuwen langer en frequenter zijn dan in andere populaties. Dit suggereert dat wanneer meeuwen geen gebruikmaken van antropogene hulpbronnen, dit kan resulteren in hoge kosten voor het grootbrengen van nageslacht.