BULT H (1999) Glanskop Parus palustris perikelen in West-Brabant. LIMOSA 72 (3): 85-88.

De Glanskop is de enige bewoner van oude bossen die niet toeneemt in het westen van de provincie Noord-Brabant (West-Brabant). Van Erve et al. (1967) vermeldden de Glanskop niet voor WestBrabant, terwijl de broedvogelatlas (Teixeira 1979) een plaatselijk voorkomen suggereerde, vooral op de Brabantse Wal (figuur 1). Die gegeyens werden uitsluitend gemeld door een vogelaar die niet uit West-Brabant afkomstig was. Sinds 1988 werd bij veel grondiger onderzoek voor een regionale broedvogelatlas in het dozijn atlasblokken (5x5 km) op de Brabantse Wal geen enkele Glanskop aangetroffen, zelfs niet op landgoederen met veel loofbomen (Teixeira 1991; Bult 1992, 1993). Zouden autochtone vogelaars de soort missen of speelt er iets anders? Zo bleken andere mezen en Eekhooms Sciurus vulgaris regelmatig geluiden te maken die heel sterk aan Glanskoppen deden denken. Omdat op arme zandgronden zelfs een heel oud loofbos marginaal blijft, werd reikhalzend uitgekeken naar oude bossen op voedselrijkere bodem rond Breda, die in 1996 en 1997 gekarteerd werden in het kader van het regionale avifaunaproject. De verwachting was extra hoog gespannen, omdat in de jaren ervoor 24 territoria van Glanskoppen gerapporteerd werden voor Liesbos (Vogel 1996), Mastbos en Voorbos (Eggenhuizen 1990). am de kans op succes te vergroten werd een cassetterecorder met zang en roep van de soort ingezet.

[gratis pdf] [english summary]