CASTELIJNS H & W CASTELIJNS (2008) Het overwinteren van de Bruine Kiekendief in Zeeland.. LIMOSA 81 (2): 41-49.

Vogelaars in Nederland zien steeds vaker Bruine Kiekendieven in de winter. Dit is opmerkelijk voor een soort die te boek staat als een lange afstandstrekker, en die normaal ten zuiden van de Sahara overwintert. In deze bijdrage wordt de toename van het aantal overwinterende Bruine Kiekendieven in de provincie Zeeland onder de loupe genomen. Is die een gevolg van klimaatverandering of weerspiegelt hij gewoon de toename van de lokale broedpopulatie?

De nominaatvormvan de Bruine Kiekendief Circus aeruginosus is inhet laaglandvanEuropa enAzië eenwijdverspreidebroedvogel. Vooral inNoordwest- enOost-Europa neemt de soort toe (Hagemeijer & Blair 1997, Gensbøl 2005). Tot de eeuwwisseling was ook in Nederland sprake van toename, maar de laatste jaren neemt het aantal af. Ging het in 1998-2000 in Nederland nogom1300-1450broedparen, in2002-2005wasdit aantalgedaald tot 1000-1250 (Castelijns 2002, Bijlsma 2006). De in Noordwest-Europa broedende Bruine Kiekendieven overwinteren vooral inWest-Afrika. Ze trekken uitNederlandweg vanaf augustus. De laatste vogels verdwijnen begin november. De volwassen mannetjes trekken het eerst weg, gevolgd door de volwassen vrouwtjes en de jongen (Cramp & Simmons 1980, Gensbøl 2005, eigenwaarnemingen).
      Hoewel de soort altijd al in Europa heeft overwinterd, is het aantal overwinteraars in Zuid- enWest-Europa de laatste decennia toegenomen (Bavoux et al. 1997, Costa et al. 1993, Rosa et al. 2001, Oliver 2005). In dit artikelwordt de toename, de populatieopbouw (leeftijd en geslacht) en het habitatgebruik beschreven van in de provincie Zeeland overwinterende Bruine Kiekendieven. Deze winterpopulatie is de meest noordelijke in Europa. Het merendeel van de Bruine Kiekendieven in Zeeland houdt zich traditioneel op in het Verdronken Land van Saeftinghe, een brakwater slikken- en schorrengebied in het zuidoosten van de provincie.

[pdf alleen voor leden] [english summary]